Antwerpen Hove – Maak kennis met Bastien Burm, een jongeman van 27 jaar met een zware fysieke beperking. Ondanks dat hij een beetje anders is, heeft hij al redelijk veel dromen uitgebracht in zijn (jonge) leven. Maar toch heeft hij een leegte: een vriendin. Iets wat voor veel jongeren zomaar lukt, is voor mensen met een beperking of ziekte niet vanzelfsprekend is
Als je direct kijkt naar Bastien zie je inderdaad de rolstoel en zijn beperkingen, maar als je de tijd neemt om met hem een babbeltje te slaan en hem de tijd geeft om rustig te laten wat hij wilt zeggen dan is er niets aan de hand. “ op populaire dating apps zoals Tinder hebben mensen meteen de neiging om niet de moeite te doen om effectief met mij in babbeltje te slaan. Op zo’n moment merk je snel dat ze niet interesse hebben in de persoon zélf, wat jammer is!”
Tot op dag van vandaag is er voor heel veel jongeren zoals Bastien die in een rolstoel zitten niet zo veel keuze om de stap te zetten voor iemand te leren kennen. De stap zetten is al een hele grote drempel die deze doelgroep moet nemen om te kunnen daten “ik ken veel vrienden die de stap gewoon niet durven te zetten, omdat ze bang zijn om afgewezen te worden door hun beperking of ziekte.”
visie op beperking
Zelf kijkt Bastien positief tegenover zijn beperking. “een beperking hebben kun je op 2 manieren bekijken: of je kan een plant worden en zeggen dat je je leven laat door andere mensen van de instelling OF: je kunt je neerleggen en zeggen: ok ik heb een beperking maar ik ga de uitdagingen aan hoe moeilijk deze ook zullen zijn. En dat is echt exact wie ik ben”
Sinds de laatste jaren van zijn puberteit heeft hij langs de rechter kant heel veel last van spasmes. Zelf noemt hij ze “ongecontroleerde bewegingen” omdat ze oncontroleerbaar zijn. Deze komen voor bij emotionele gebeurtenissen. Bastien heeft al redelijk veel onderzoeken en medicaties geprobeerd maar niets hielp echt. Onlangs moest hij naar het ziekenhuis en daar werd gezegd dat het niet “op te lossen” valt met medicatie. Zelf heeft hij ze erbij genomen: “ik heb er lang vrede meegenomen en ze zijn ondertussen een deel geworden van wie ik ben geworden”. Als hij hier last van heeft en je wilt hem aanspreken, dan kun je hem best even laten ontspannen, na enkele minuten is het weer weg
Deze bewegingen zijn hoofdzakelijk emotioneel gerelateerd. Soms kan Bastien ook ineens in een kramp schieten en even niets meer zeggen. Ook daarbij kun je hem even met rust laten, nadien komt het wel weer goed met hem. Ook bij stress en zenuwen komt dit voor. Wat je hier kan doen is zorgen dat hij rustig wordt.
Het huis van zijn ouders is helemaal rolstoelvriendelijk gemaakt. “ik heb een lift, de badkamer is een balzaal, ook heb ik een eigen studio waar ik mijn eigen ding kan doen. Mijn bed is verlaagd zodat ik ten allen tijden op de grond me vrij rond kan kruipen. Hoe doe ik dat? Met mijn linkerarm schuif ik verder doorheen de ruimte en zo verplaats ik me. Hier in ben ik toch een wereldkampioen geworden in der loop der tijden, dus als je eens een wedstrijd wilt doen, wees gewaarschuwd” (lacht)
Wat ook een nadeel in zijn beperking speelt, is het feit dat alles veel energie nodig heeft. Daardoor is hij ook sneller vermoeid. Maar toch legt Bastien veel druk op zijn schouders en legt de lat hoog, soms zelfs iets te hoog. “als ik ooit kon zou ik de wereld willen verbeteren en ervoor zorgen dat de oorlogen weg gingen en er vrede was. Maar jammer lukt kan ik dit niet geregeld krijgen. Dus verbeter ik de buurt rondom mij, door de andere steeds eerst gelukkiger te maken en dan pas mezelf. Misschien is dat een verkeerde eigenschap? Geen idee! Maar er is een stemmetje in mijn hoofd dat zegt: “eerst de andere, dan jij” terwijl het eigenlijk andersom moet zijn”
Bastien zoekt iemand die hem kan duidelijk maken dat hij eerst zichzelf op de eerste rij zet, en dan pas de andere. Hij is dus ook snel vermoeid en geeft dit op tijd aan door dromerig te worden en op de achtergrond te verdwijnen. Op dat moment kun je hem het beste hulp bieden door hem wat dichter in zijn buurt te staan en ook door meer aandacht te geven.
Vorige vriendin:
In 2016 had Bastien al eens een relatie. De 2 kende elkaar van Kazou, een jongeren organisatie van CM die ieder jaar vakantiekampen voor kinderen, jongeren, en jongvolwassenen met en zonder beperking organiseert. Maar het geluk bleef niet duren. Na 5 maanden kon Bastien niet verder bouwen. De persoon waar hij samen mee was had een zwaardere beperking met meer noden.
“het was toen kiezen tussen verder gaan of weg gaan bij haar, ik heb toen resoluut gekozen om even weg te gaan en te kiezen voor een serieuzere relatie. Mijn levensles daaruit is dat het praktisch gezien niet ideaal was om er bijvoorbeeld mee op weekend te trekken of een serieuze toekomst mee te maken. Het is daarom dat ik kies een vriendin die “geen” beperking heeft. Het is misschien een verkeerde keuze dat ik maak, maar op termijn zal dit in mijn voordeel spelen.”
de (ideale) relatie
Er bestaat geen ideale relatie. De meeste relaties zijn al ingewikkeld genoeg, maar voor Bastien is het nog ingewikkelder. “ik kan niet spontaan zeggen: kom. we gaan
Hetgeen wat Bastien niet wilt is een persoon die te beschermend is. Hij staat op vrijheid en gewoon doen en laten wat hij op ieder moment van de dag wilt. “mijn leven is in zekere mate beperkend genoeg! Als er dan ook nog iemand mij gaat zeggen wat ik wél of niet mag doen, ja dan voel ik me opgesloten. Opgesloten in een klein kamertje.
Ook op vlak van voeding hoopt Bastien meer vrijheid te krijgen en zelf te kunnen kiezen of hij nu wel of geen extra eet. Zijn ouders zijn ergens bezorgd dathij te dik word. Terwijl dit niet zo is, want hij eet geen snoep, drinkt geen frisdrank,… Alleen drinkt hij af en toe eens een pintje, of eet hij een paar koekjes, … maar verder niets meer dan dat! “ik snap niet waar die “angst” vandaan komt. Ik beweeg redelijk veel op mijn manier en doe nog eens 3x 1uur kiné en ja dat is geen fitness. Maar dat is redelijk intensief. Zolang ik maar ten alle tijden mijn gewicht kan blijven dragen is het OK! Dus ik zie geen enkel gevaar om te verdikken. Ik hoop dat mijn vriendin me die vrijheid schenkt en me af en toe eens trakteert op een donut of 2. (dit mag vaak, hint hint!) Ach het moest allemaal maar niet zo lekker zijn” lacht!
De mensen in zijn dichte omgeving worden er niet meteen jonger op. Door dit feit hoopt Bastien ook iemand te vinden die stilletjes aan de verzorgingen (wassen, aankleden, etc…) wilt overnemen, zodat er niet te veel privacy naar externe personen moet gaa “min “ik zou dit zo min mogelijk willen doen, enkel als het echt echt moet”.
Hij beseft ook goed dat niet alles op de schouders kan vallen van de persoon in kwestie. “Ik mag ook niet te veel verwachtingen eisen, maar als er andere zaken moeten gebeuren dan kan ik me perfect op me eentje bezig houden. Op mijn laptop, met een koffietje of geef mij iets lekker om te eten en je hoort me niet.
Seksualiteit:
Op dit gebied hoopt Bastien op transparantie en eerlijke communicatie. Kinderen krijgen is iets wat voor hem niet zo zeer zal lukken hoe het moet. “door mijn beperkingen zal ik allicht geen “normale” vader kunnen zijn. De zorgende rollen zijn te zwaar voor mij. Die verantwoordelijkheid en de opvoeding van het kind zelf zal nooit lukken op de manier hoe dat het moet lukken en dat wil dat kindje ook niet aandoen. Een kind moet kunnen opgroeien in een veilige omgeving. Als je het eerlijk bekijkt dan moet je voor mij al zorgen en ik ben soms nog een beetje kinds” (lacht)
De toekomst
De toekomst ziet Bastien rustig. Hij wilt eerst gelukkig worden. Niet te veel ineens alles stapje per stapje: “ik zie mezelf nog niet direct samenwonen met iemand. De eerste maanden wil ik het rustig op zijn beloop laten gaan zodat er een hechtere band kan ontstaan om zo elkaar beter te leren kennen en naar mekaar toe te groeien. Als het echt goed zit en we er beiden ervoor willen vechten dan wil ik graag samenwonen.”
Voor een virtuele kennismaking mag je hem gerust aanspreken op Instagram en Facebook (Bas Burm/@bastienburmtorres.)
Copywriting: ABS
Foto’s Bert B.